Kakegurui - SzaÅ‚ hazardu / è³ã‚±ã‚°ãƒ«ã‚¤
Typ: Manga |
|
Autor/zy: Homura Kawamoto (scenariusz), Tooru Naomura (ilustracje) |
Gatunek: Dramat, psychologiczny |
Data publikacji: 2014+ (2019+, Polska) |
Status: Wydawana (Wydawana, Polska) |
Ilość tomów: 11+ (3+, Polska) |
Wydawca: Square Enix (Japonia), Waneko (Polska) |
Ocena recenzenta: | Black |
Kakegurui - Szał hazardu - Historia toczy się w słynnej prywatnej Akademii Hyakkao. Choć zrozumienie Akademii wskazuje na to, że znaleźliśmy się w miejscu, w którym kształcą się młodzi ludzie chcący wejść w życie obdarzeni wybitnym wykształceniem i doświadczeniem, to w tym wypadku miejsce to jest kolebką nowoczesnego hazardu.
Tak, to nie jest przejęzyczenie, w historii przedstawionej w Kakegurui - Szał hazardu od razu jesteśmy wrzuceni w wir gier i hazardu z perspektywy przegrywającego batalię z Mary Saotome, Suzuia. To właśnie Suzui jest naszym przewodnikiem po Akademii Hyakkao, dzięki niemu szybko poznajemy realia "uczelni", w której to nie oceny i wyniki sportowe mają znaczenie, lecz to jak bogate dzieci polityków i biznesmenów radzą sobie w hazardzie, który ma uczyć ich spostrzegawczości, cwaniactwa, dominacji oraz wyostrzenia logicznego myślenia.
Ważną wiadomością dla czytelnika jest przedstawiona przez autora struktura akademii hazardu, bowiem rządzą w niej bogate dziewczyny tworzące samorząd, to one decydują niemalże o wszystkim, na najniższym szczeblu hierarchii znajdują się Ci, którzy przegrali co mogli nie mając pokrycia finansowego, wtedy stają się oni zwierzątkami, posłusznymi niewolnikami, którzy muszą spełniać wszystkie życzenia uczniów. Chłopcy to "burki", a dziewczyny to "kicie".
Co jest zatem ciekawego w tej historii? Czy to dramat, horror, a może ecchi? W sumie jestem w stanie powiedzieć, że wszystkiego w tym po trochu.
Historia napisana przez Homurę Kawamoto i zilustrowana rysunkami Tooru Naomury ma w sobie coś pikantnego, po lekturze pierwszych trzech tomów mam nieodparte wrażenie, że hobby autora zostało tutaj przelane wraz z jego upodobaniami. Ale zacznę pierw od zdania o samych grach, które są niezwykle specyficzne, wśród pierwszy gier jakie bohaterowie mają przyjemność nam przedstawić są: "Głosowane papier-kamień-nożyce", "Podwójna pamięć" i "Życie czy śmierć", każda jest obmyślana tak, aby nie była zbyt łatwo przyswajalna dla nowicjuszy, a gdyby trafiło na bardziej ogarniętego oponenta, to do gry zostaną wcielone oszukańcze procedery. Dla przeciętnego zjadacza chleba, hazard to pokerowa twarz i duża doza szczęścia, w swojej pracy Kawamoto ukazuje jednak, że w hazardzie istotne jest korzystanie z haczyków, luk i oszustw.
To wszystko przenosi się na bohaterów tej historii, bowiem o ile Suzui dotknięty porażkami, które uczynniają go podwładnym, jest przeczulony i wystraszony poważnymi grami, tak główna bohaterka Yumeko Yabami, która przenosi się do Akademii Hyakkao, z progu pokazuje, że nie przybyła do niej aby być zwierzątkiem lecz bestią. Bohaterowie, a mógłbym śmiało stwierdzić, że bohaterki, są niezwykle władcze, mają dominację wypisaną na twarzy, szczególnie kiedy wygrywają lub ich oszustwa popłacają. Dlaczego użyłem stwierdzenia, że bohaterki? Gdyż tak naprawdę to one mają 90% czasu antenowego, to one rozdają karty i to one dają autorowi szansę na ukazanie szaleńczego podniecenia, szału hazardu.
Na chwilę obecną o bohaterach mogę tylko powiedzieć tyle, że Ci, którzy liczą się na szczycie są przesiąknięci żądzą władzy, nie liczą się z niczym i nikim, są piekielnie inteligentni, a ich upodobaniom ciężko sprostać, lecz pod tą przykrywką chowają się również fetysze i dzikie żądze mające upodlić ludzi jak najbardziej się da. Wyjątkami są oczywiście płotki, do których na chwilę obecną mogę wrzucić większość uczniów w tym jedynego istotnego męskiego bohatera, Suzuia.
Na koniec warto wspomnieć o ilustracjach. Te tworzy Tooru Naomura, i można szybko dostrzec, że są naprawdę ładne, autor bawi się czernią i szarością, postacie są rozróżnialne, ale co najbardziej rzuca się w oczy to "te momenty", w których bohaterki sięgają zenitu w ich szaleństwie lub podnieceniu, kunszt Naomury widać właśnie najszczególniej w takich scenach. Kadry często naładowane są różnymi elementami co dla niektórych może być ciężkie w odbiorze, zresztą jak sama historia, która jest naładowana wieloma dialogami, tekstami i informacjami o zasadach gier.
Dla mnie Kakegurui - Szał hazardu to wystarczająco dobra historia, która po trzech tomach zapewniła sobie, że sięgnę po dalsze tomy gdy tylko te pojawią się na naszym rynku.
W Polsce za wydanie tego tytułu odpowiedzialne jest wydawnictwo Waneko. Wydanie jest bardzo ładne i szczegółowo zadbane. Tomy posiadają obwolutę wykonaną z zamierzeniem imitacji struktury tkaniny, to bardzo rzadko spotykany efekt, lecz dodaje tytułowi uroku. Papier i druk są dobrej jakości, w tłumaczeniu i edycji nie dostrzegłem błędów.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.